De meeste puppy's worden rustig, kalm en relaxed geboren. Ze kijken bedachtzaam de wereld in. En staan met hun 4 pootjes op de grond. Als er iets is wat veel mensen vervelend vinden dan is het het opspringen van hun pup of (jonge)hond. Wil je dit voorkomen? Doe je pup en daarmee jezelf een plezier en vraag mensen om hun handen thuis te houden. Hoe aantrekkelijk ook, aaien is voor de meeste honden en juist ook voor pups meestal geen fijne ervaring. Wacht tot je pup zich veilig en vertrouwd voelt en zelf aangeeft dat hij eraan toe is om geaaid te worden. Wanneer kan je je pup aaien? Als hij met zijn heupen rustig tegen je aanduwt. Als hij op je voeten gaat zitten of tegen je aan gaat liggen. Overval hem niet met je handen, maar kriebel/aai hem dan rustig en kort over zijn borst of onder zijn kin. Aai hem niet over zijn kop, oren of zijn schoft. Dit zijn z.g. hotspots en meeste honden reageren hier gevoeliger op aanrakingen. Ook (je) kinderen, buren, vrienden, familie etc. zullen geduld op moeten brengen. Vraag of ze hun handen thuis houden en de pup (alle)tijd geven om hen rustig te leren (her)kennen.  Honden doen dit door te snuffelen. Als je op dit moment over de hond heenbuigt/bukt of gaat aaien, wordt het ineens voor je pup een spannende situatie.  Die spanning uiten ze door te springen, druk te doen of naar de handen/kleding te happen.  Dus vraag mensen (als ze je pup willen aaien) of ze rustig rechtop blijven staan en de pup de tijd geven om met hen kennis te maken door te snuffelen.  De beloning zal extra groot zijn. Als een pup vol vertrouwen en rust aan je voeten gaat zitten, tegen je benen aanduwt en aangeeft, ik vertrouw je, ik herken je, ik voel mij veilig bij je. Op dat moment kun je gaan aaien en is het genieten geblazen voor beide partijen. Stop voor je pup (met zijn bek aangeeft) dat het genoeg is. Een pup die springt en naar je handen hapt als je hem aait, zegt op zijn manier:  "ik vind het spannend, ik heb nog niet genoeg vertrouwen". 

​Meer lezen>>

Ik weet niet beter dan dat je een pup, jonge hond, fysiek nog niet heel erg veel kunt belasten. Gladde vloeren bedekken met tapijt om uitglijden te voorkomen. Niet spelen op nat gras. Niet al te veel laten rennen/rouwdouwen met andere (grotere)honden. Niet springen etc. Maar waarom eigenlijk? Wil je weten wat wel- en niet kan met een jong puppylijf? 
Uitgebreid (Engelstalig) artikel over het puppyskelet >>
Algemene tips over wandelduur, sluiten van groeischijven etc.>>

Jaarlijks belanden tienduizend honden in het asiel. De Hondenbescherming lanceerde op 3 oktober jl. een website die mensen, nog voor de aanschaf van een hond, helpt bij het maken van de juiste keuzes. De website bevat kennistoetsen, filmpjes en een echte Woefwijzer om wijzer aan een hond te beginnen. Bron: Raadar, Raad van Beheer, oktober 2018.

Zaterdag 19 mei jl. heeft de 8 maanden oude Labrador Retriever Joy, samen met wethouder Quackernaat het nieuwe multifunctionele sportveld aan de Sportlaan in Landsmeer geopend. Lees hier meer>>

Honden, kunnen beter dan mensen, in het donker zien, omdat hun ogen ontwikkeld zijn om te jagen in het schemerdonker. Ze kunnen goed blauwe en groene tinten zien en ze zijn in staat om jou als eigenaar op 100 meter afstand te herkennen. Maar als je stilstaat dan is het voor je hond ineens moeilijker om je te herkennen. Dus als je de aandacht van je hond wilt hebben, beweeg of zwaar naar je hond en de kans is groot dat ze je ziet en herkent. Honden zijn een van de weinige diersoorten die in staat zijn het wijzen van mensen te begrijpen. Honden begrijpen waar je naar wijst, zeker als je je hond hierin een beetje traint, door b.v. jouw wijzende arm/hand/vingers te richten op iets van waarde voor de hond (b.v. eten, een speeltje, water, interessante geur etc.). Sterker nog, testen hebben uitgewezen dat honden een vinger-aanwijzing volgden, ook als dat wijzen tegenstrijdig was aan een plek waar b.v. eten lag. Ze gaven dus de voorkeur aan het volgen van de aanwijzingen van de mens, boven wat ze zelf zagen of roken.  Dus tel dat je wilt dat je hond op een bepaalde plek, ten opzichte van jou loopt, wijs het aan. Een tip: ga niet heen en weer met je vingers of hand, van de hond naar de plek waar je wilt dat de hond loopt (dus maak geen zwaaiende beweging),  maar wijs en kijk naar de plek naast je been en wacht totdat je hond naar die plek gaat. Beter nog, houdt ook je mond. Want jouw woorden leiden je hond, die aan het uitdokteren is wat je hem wilt duidelijk maken, alleen maar af. Wacht geduldig af en kijk wat er gebeurd. Komt je hond in beweging richting de plek waar je naar wijst?! Belonen :-)

Een puppy in je leven kan behoorlijk ontregelend zijn. 15 jaar geleden wilden mijn toenmalige vriend en ik een hondje. Door een verandering in zijn werk, konden we het zo regelen dat er altijd iemand voor de pup thuis was. De dagen dat we geen opvang hadden, vulden we in met een heel leger aan werkloze of aspirerende architecten, kunstenaars of ex studenten. Onbevangen gingen we naar een nestje kijken en uiteraard kwamen we met een pup terug. Vanuit Limburg, we hadden geen naam, geen hondenspullen niks. Dus rechtstreeks door naar de dierenwinkel om de nodige spullen in te slaan. Nu heb ik heel lang nagedacht voordat ik besloot om weer een pup te nemen. Goed  georiënteerd op de voor- en nadelen van verschillende rassen, fokkers en naar de indeling van mijn leven gekeken. Met een oude hond kan je, na een leven samen, lezen en schrijven, alleen thuis zijn etc. Met een pup begin je opnieuw. Past dat nog mijn leven nu er b.v. ook zorg voor ouders bijkomt kijken?  De kinderen waren heel enthousiast en vroegen mijn geregeld naar mijn thought process. Door hun en doordat ik via een goede vriendin een fantastische fokker ontmoette, besloten een Labrador Retriever teefje te nemen. Mijn eerste hond was een werkhond, 14,5 jaar niet van mijn zijde geweken, maar een handvol en geen makkelijke hond voor de slechte verstaander. Nu mijn leven er anders uit ziet, ik vaak een beroep moet doen op mijn naasten, is een wat 'gemakkelijkere hond' beter. Zes dagen geleden zijn we onze pup gaan halen. Het boek welkom puppy van Joke Monteny is sindsdien mijn bijbel. Het gaat niet over training, maar over veiligheid en waken over de emotionele stabiliteit en veiligheid van je pup.  Ik heb het boek tijdens de nachtelijke uurtjes die een puppy wacht soms doormaakt in 1 keer uitgelezen. 15 jaar later begrijp ik pas waarom onze 1e puppy, altijd maar aan het piepen was. Ze voelde zich niet veilig, terwijl wij probeerden haar een goede benchtraining te geven. Ook begrijp ik nu waarom zoveel (jonge)honden opspringen, waarom veel honden reactief worden naarmate ze ouder worden. Als je wilt weten hoe honden de wereld zien, wat je kan doen om je pup te begeleiden in de eerste weken, maanden van zijn leven, dan is dit boek een must read, zowel voor de (aankomende)puppy-eigenaar als voor ervaren hondenprofessionals. Als je bereid bent om je open te stellen voor haar visie, dan gaat er een grotere hondenwereld voor je open, ook als je hond geen pup meer is. Onze pup is nog geen week bij ons. Ik verbaas me over hoeveel stress ik ervaar van dit schepseltje, niet zozeer door de pup, als wel doordat mijn leven ontregeld is.  De enige manier om de stress te verlagen is door op te schrijven wat ik voel en wat de mooie- en goede dingen zijn die de pup brengt. Want het zijn mijn emoties, twijfels en angsten die maken dat ik haar niet vrij en vrolijk kan bejegenen. Ik ben bang om te falen, bang dat het niet lukt, bang dat ze niet rustig is, bang dat ze gaat piepen, bang dat ze te belastend is voor ons huishouden en relatie. Dat komt door mij niet door haar. Zij doet het geweldig, plast en poept netjes buiten, leert heel snel, vermaakt zich zelf in de bench, slaapt uren achtereen en ze kwam net haar eerste prooitje bij mij brengen. Ik had de deur van de ren niet goed op slot gedaan. Ze kwam met haar roze speeltje bij mij buurten, lief en kwispelend. Wat een heerlijk hondje. Ze verdient niet alleen mijn aandacht, zorg en begeleiding, maar vooral mijn blijde emoties. Lieve Joy ik ben heel dankbaar dat je er bent.